ตู้ฝู่ ปราชญ์แห่งกวี
ตู้ฝู่ (杜甫 Dù Fǔ) เป็นกวีผู้ยิ่งใหญ่สมัยราชวงศ์ถังยุครุ่งเรือง ได้รับการขนานนามว่า “ปราชญ์แห่งกวี” (诗圣 Shī shèng) คู่มากับกวีที่โดดเด่นอีกคนที่ได้รับการขนานนามว่า “เซียนแห่งกวี” (诗仙 Shī xiān) อย่างหลี่ไป๋ (李白 Lǐ Bái) ซึ่งทั้งสองได้รับการขนานนามเคียงคู่กันในขณะนั้นว่า “หลี่ตู้” (李杜 Lǐ Dù)
อุดมการณ์ทางความคิดของตู้ฝู่ คือ แนวคิดปกครองแผ่นดินโดยเมตตาธรรมของแนวคิดปรัชญาหรู เขารักและห่วงใยราษฎร รักแผ่นดินบ้านเกิดเมืองนอน เกลียดชังความชั่ว โดยทั้งยังเปิดโปงและวิพากษ์วิจารณ์ถึงความเสื่อมโทรมของราชสำนักและด้านมืดของชีวิตในสังคม
ตู้ฝู่เป็นนักกวีแนวสัจนิยม ตลอดชีวิตมีผลงานกวีราว ๆ 1,400 บท ตัวอย่างผลงานชิ้นเอกที่รู้จักเป็นที่แพร่หลาย เช่น《自京赴奉先县咏怀五百字》Zì jīng fù fèng xiān xiàn yǒnghuái wǔbǎi zì《春望》Chūn wàng《月夜》Yuèyè เป็นต้น
ตัวอย่างบางส่วนจากบทกวี《自京赴奉先县咏怀五百字》
中堂舞神仙,烟雾散玉质。
煖客貂鼠裘,悲管逐清瑟。
劝客驼蹄羹,霜橙压香橘。
朱门酒肉臭,路有冻死骨。
荣枯咫尺异,惆怅难再述。
北辕就泾渭,官渡又改辙。
บทแปล
กลางห้องอัปสร | แพรพรรณอ่อนคลุมวรรณา |
หนังเตียวอุ่นอาคันตุกา | เสียงวาทยาเสียงพิณสูทน์ |
ปรนแขกส้มน้ำแข็ง | เลี้ยงแขกแกงสันกีบอูฐ |
ทวารแดงพะแนงเหล้าบูด | ลู่มีกระดูกตายหนาวอด |
ห่างศอกโรจน์โรยต่าง | ยากพร่ำอ้างความสลด |
มุ่งสมุทรรุดแล่นรด | ท่าทางการเปลี่ยนย่านไป |
ประพันธ์โดย ตู้ฝู่
ทองแถม นาถจำนง แปลและเรียบเรียงจากภาษาจีน เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ร่วมร้อยเรียง. (2533). กวีเต๋า เถายวนหมิง. สนพ. ก.ไก่
รูปแบบลีลากวีของตู้ฝู่ คือ “เฉินยวี่ตุ้นชั่ว” (沉郁顿挫 Chényù Dùncuò) ซึ่ง “เฉินยวี่” (沉郁 Chényù) หมายถึง แนวคิดเนื้อหาบทกวี มีความลึกซึ้ง หนักแน่นและจริงจัง ส่วน “ตุ้นชั่ว” (顿挫 Dùncuò) หมายถึง การหยุดจังหวะและเปลี่ยนคำเปลี่ยนประโยคในบทกวี
อารมณ์บทกวีจึงมีการพลิกเปลี่ยนสลับหลากหลาย มีท่วงทำนองเสียงสูงต่ำ จังหวะชัดเจนและมีการเปลี่ยนแปลงมากมาย แนวคิดบทกวีของตู้ฝู่ได้ถ่ายทอดผ่านรูปแบบวรรณศิลป์ของการหยุดเปลี่ยนทำนองเสียง ทำให้เกิดลีลาวรรณศิลป์อันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
ผลงานกวีของตู้ฝู่นั้นดำเนินด้วยเส้นหลักของความเป็นห่วงเป็นใยในทุกข์สุขของบ้านเมืองและราษฎรโดยตลอด ทำให้เห็นถึงจิตใจอันยิ่งใหญ่สูงส่งของตู้ฝู่
ที่มาภาพ: https://beyondnews852.com/20250511/175750/#google_vignette